صحبت از عُجب بود، از آن مباحثی که کمتر به آن اشاره می شود؛ گفتند فقط وقتی نسبت به دیگر فخر فروشی می کنی گناه نیست، گفتند گاهی فقط در دلت خودت را تایید می کنی، فکر می کنی در فلان مورد خوبی، خودت را در دلت با دیگران مقایسه می کنی بعد احساس برتری به تو دست می دهد، بدون آن که بخواهی این را در رفتار نشان دهی، یا در کلام، همه چیز در دلت می گذرد، کسی جز خودت و خدا از آن خبر ندارد...
گفتم شاید: و این گونه می شود که موفق نمی شوی، باز هم موفق نمی شوی و باز هم... انگار خدا دلش برایت سوخته است، می خواهد بگوید بنده ی من به خودت بیا، برتر از کسی نیستی، اگر من نخواهم صدها بار دیگر هم شکست می خوری...

خدایا! ایمانم را استوار گردان و از گناهانی که از آن غافلم مرا دور ساز
خدایا! مرا با امتحانات دشوار نیاموز که خود به میزان ضعفم آگاهی